Dag 14 & 15: Arches en Cayonlands

10 mei 2019 - Moab, Utah, Verenigde Staten

Moab is een stadje wat grappig klinkt maar wat werkelijk in the middle of nowhere ligt. Hier was ook ons thuishonk voor de komende dagen. Er liggen twee National Parks in de buurt van Moab: Arches en Canyonlands. Arches was dichterbij ons hotel dus besloten we om die eerst te gaan ontdekken. 

Om zeven uur piepte de wekker al en luid mopperend kwamen we ons bed uit (of nouja, ik -Lynn- in ieder geval). Na een prima ontbijtje te hebben verorberd vlogen we als een speer richting Arches. 

De naam van dit park is goed gekozen. Door wind, regen, sneeuw en heel veel tijd zijn hier namelijk bizarre rotsformaties gevormd. De meeste hiervan bestaan uit bogen maar hier en daar staan ook nog een paar enorme keien te wankelen op dunne rotspuntjes alsof ze elk moment om kunnen donderen. In werkelijkheid staan ze zo al honderden jaren en zullen ze zeker een keertje omvallen maar dat gaan wij niet meer meemaken. 

De eerste boog die wij gingen bezoeken lag (hoe kan het ook anders) aan het eind van een trail. De Delicate Arch was ons einddoel en hiervoor moesten we iets minder dan 600 feet klimmen. Na zo veel dagen van indrukken en rondhobbelen vond ik dat best zwaar maar moedig stapte we door en het was het zonder meer waard. De foto’s lijken bijna niet echt en het was dan ook heel apart om de boog van stenen te zien die zo dun en broos lijken maar er al vreselijk lang staan. 

Omdat we zo vroeg waren begonnen hadden we de eerste trail al voor elf uur erop zitten en vervolgde we onze weg naar een nieuwe trail. Deze was wel ietsje langer maar zou zes Arches laten zien. Deze trail had ook weer het nodige klim en klauter werk waar wij erg blij van werden. 

We liepen bij deze wandeling door de Devils Garden (het gevoel voor drama zijn de Amerikanen nog lang niet kwijt). Het waaide hier behoorlijk hard en hierdoor konden we ons goed voorstellen hoe de elementen de stenen zo hebben kunnen vormen. Nogmaals is het niet te bevatten hoe raar en toch ook mooi de Arches zijn die we tegen kwamen. Vooral de Landscape Arch heeft heel wat MB in beslag genomen op het geheugen van onze fotocamera. Deze stenen boog is super dun en toch blijft hij vrolijk staan. 

Hierna liepen we door over een stenen richel richting de Double O Arch. Alleen onderweg raakte we per ongeluk de trail een beetje kwijt en hebben we een tijdje een droge rivier gevolgd in plaats van de weg. Gelukkig kwamen we wat behulpzame en ervaren hikers tegen die ons de weg terug wezen naar de Arches. 

Na dit park hadden we zelfs nog wat tijd over en zijn we ook nog even Canyonlands in geweest. Weer een heel ander landschap met diepe uitgesleten dalen en vergezichten. Ja, we hebben onze tijd in Moab goed besteed. Na 21 kilometer (op en neer welteverstaan) en 28.000 stappen was het wel mooi geweest. 

De volgende dag hadden we vier uurtjes rijden voor de boeg naar Page maar we zouden een uurtje winnen door tijdverschil, dus.... konden we nog wel even een kijkje nemen aan de andere kant van Canyonlands! Deze rit duurde iets langer dan gedacht maar nu we er toch waren konden we net zo goed een trail mee pakken. 

Dus wandelschoenen aan en gaan met die banaan. Weer hadden we geweldige uitzichten en weer was het heel anders dan de andere kant van Canyonlands. Zo zagen we The Needles, een stel puntige toppen van de Canyon die mij heel erg deden denken aan Mordor van Lord of the Rings. 

Halverwege wilde René naar een viewpoint lopen toen hij ineens bleef staan en zei “Lynn kijk een slang!”. We hadden al een heleboel hagedissen zien lopen dus tja, waar voedsel is zijn ook roofdieren. Het was gelukkig geen hele grote slang en volgens mij ook niet gevaarlijk maar het was wel gaaf om er eentje te zien. Mister Snake bleef even liggen maar vluchtte snel de bosjes in toen hij ons in de gaten kreeg. 

Na de trail moesten we nog een uurtje of 5 naar het hotel rijden. We hadden behoorlijk wat regen onderweg (regen in de woestijn.. hebben wij weer) en dit was vrij intensief waar René het grootste stuk van heeft gereden. Nu liggen we uitgeteld op ons bed. Morgen weer nieuwe avonturen in Antilope Canyon met de rondleiding (mijn verjaardagscadeautje van René), ben heeeeel benieuwd! 

Liefs, 

Lynn & René

2 Reacties

  1. Richard:
    10 mei 2019
    Snapte al niet dat ik zo lang geen stukjes meer zag verschijnen tot Rich net zei dat er weer een nieuw bericht was.
    Blijk ik deze en de vorige update niet gekregen te hebben. Geen idee hoe dat kan. Maar nu zit ik in rich z'n mail te lezen. Stom toch?
    Ik vind het wel enorm veel wat jullie allemaal zien zeg. Misschien is een dagje rust tussendoor niet helemaal verkeerd.
    Maar ik snap dat jullie alles willen zien nu je daar bent. Maar pas goed op.
    Wij genieten in ieder geval mee vanuit de luie stoel Hihi.
    Knuffel x mama/Angèle
  2. Jos:
    11 mei 2019
    Jos prachtig verhaal weer ! Wij genieten er van xxxxx