Dag 7: Sequoia National Park

2 mei 2019 - Sequoia National Park, California, Verenigde Staten

Het plan was om vandaag even rustig aan te doen en alleen Morro Rock op te gaan. Spoiler: dat rustig aan doen is volledig mislukt. 

Na een heerlijk ontbijtje op het deck van onze Airbnb stapte we de auto in op weg naar mooie uitzichtpunten. Het weer was bij ons huisje strak blauw, maar hoe dichter we bij Morro Rock kwamen hoe meer het begon te betrekken. We bleven positief, misschien zou het wel open trekken. De rots ligt immers op het puntje van de berg. 

De autoweg naar de rots was gesloten en dus moesten we een eindje lopen. Hoe verder we boven kwamen hoe mistiger het werd. Dit leverde spookachtige plaatjes op van de sequoia bomen wat heel gaaf was maar onze hoop op een goed uitzicht werd met de stap minder. En ja hoor, eenmaal naar boven geklauterd keken er vanaf de rots en zagen we... wit. Alleen maar wit en verder helemaal niets. René wist hoe mooi het kon zijn en baalde behoorlijk. Ik was er ook goed chagrijnig van. 

Dan maar weer het hele stuk terug naar de auto en een stuk naar het zonnige dal terugrijden. Na een stuk of zeven bochten konden we weer wat zien en bij de tiende bocht keken we omhoog en wat zagen we?... Morro Rock in de zon!! Potverdorie wat gaan we doen? Gaan we terug? Het was nog wel een half uur lopen en dan ook weer terug.. 

Na flink beraad hebben we toch besloten om terug te keren en opnieuw de klim in recordtempo te wagen. We vlogen haast de berg op en.... ja! Daar lag Morro Rock in de zon! Snel liepen we weer de steile trappen op en kwamen we boven. Wat een uitzicht!! Dit was de dubbele reis driedubbel en dwars waard. We hebben even staan genieten van het uitzicht. Op de terugweg kwamen we een korter pad tegen wat ons een ontzettend goed idee leek. Het pad lag echter zo vol met boomstammen en afgebroken takken dat we hier al klimmend en klauterend veel langer over hebben gedaan dan het normale mensen pad. We moesten ons avontuur zelfs afbreken omdat er geen doorkomen meer aan was. Gelukkig zagen we op dat moment de autoweg liggen en hebben we die terug gevolgd naar de parkeerplaats. 

Hierna was het alweer laat en hebben we burritos gehaald en deze op het deck in gezelschap van de honden Shamus en Mazy lekker opgegeten. Nu liggen we voldaan uit te buiken. Morgen gaan we naar Las Vegas! Dan schrijven we weer een blog maar je weet het... what happens in Vegas, stays in Vegas...

1 Reactie

  1. Richard:
    3 mei 2019
    Hallo Woudkabouters,
    Wanneer gaan jullie samen een boek schrijven? Volgens ons is er een nieuw schrijversduo in de maak. Ik lees jullie stukjes met heel veel plezier.
    Gisteren hebben wij ergens in de donkere bossen van de Eifel gecacht en daar kwamen we heel hoge (echt heel hoog!) dennen tegen, maar vergeleken bij jullie sequoia's waren het kleuters. En bijna alle paden zijn geasfalteerd en toch is het wilder dan in Nederland. Maar als ik dan jullie foto's zie...... Wat een land!
    Ben benieuwd hoe jullie Las Vegas ervaren. Bijpassend lied: Elvis Presley - Leaving Las Vegas! Geniet!

    Dikke knuffel, ook van Mamma/Angèle