Dag 18 & 19: Grand Canyon

Deze twee dagen stonden in het teken van twee dingen: diepe ravijnen en heel veel zon. Het was onze laatste stop bij een National Park en we went out with a bang. De Grand Canyon had zich al even aan ons geopenbaard maar gisteren was ze te zien in volle glorie. De zon scheen en de hemel was strakblauw. Een surrealistisch en schitterend tafereel ontvouwde zich voor ons. Goed, we moesten even wat Aziaten opzij duwen maar het was het waard.. 

Natuurlijk begon het meteen bij ons te kriebelen en wilde we een mooie trail gaan volgen. Het plan was om vandaag de Rim Trail te doen die (je raadt het al) langs de rand van de canyon loopt en morgen een trail die de canyon in zou lopen. 

Door middel van een uitstekend bussen systeem kwamen we op de plek waar onze trail begon. Het is werkelijk niet te omschrijven hoe mooi de uitzichten zijn. We hebben uitvoerig geprobeerd om dit op beeld te krijgen maar het is niet te doen, alles is te mooi en te wijds. Soms lijkt het gewoon bijna niet echt. 

De trail ging nauwelijks omhoog of naar beneden en was dus goed uit te houden. Aan het eind wilde we hierom nog even bij het oh en ah punt langs. Het was alleen al wat later geworden en we wilde ook graag de zonsondergang zien vanaf Yaki Point. Met een bloedgang zijn we naar het oh en ah punt gelopen waar het uitzicht inderdaad adembenemend was. De oh’s en ah’s vlogen je om de oren. De weg terug was echter omhoog en dit was toch wel ietsje zwaarder dan we hadden ingeschat. Dat zou wat beloven voor morgen. 

Gelukkig waren we op tijd bij Yaki Point voor de zonsondergang. We waren zelfs zo slim om een perfect plekje op de rotsen te bemachtigen voor de bussen Aziaten waren gearriveerd. Een Chinees meisje heeft nog wel een hele mooie foto van ons gemaakt en was zo lief om deze met ons te delen. De zonsondergang was prachtig en een geweldige afsluiting van de dag. De smerige pizza van de Pizza Hut was dat niet. Note to self: eet nooit meer bij de Pizza Hut. 

Vandaag was een even stralende dag als gisteren. Waar we met de Rim Trail een heel deel van de Grand Canyon konden bewonderen gingen we vandaag een trail naar beneden doen (en dus ook weer omhoog maar daar later meer over) genaamd de Bright Angel Trail. Ja we blijven in het thema van de engelen deze vakantie. 

We hadden besloten dat het Three Mile Point onze eindbestemming zou worden aangezien we ook weer omhoog moesten. We wisten niet precies hoeveel we weer moesten stijgen maar ja, hoe moeilijk kon het zijn? 

Nou, achteraf bleek de daling en weer stijging 644 meter te zijn. Dit was flink aanpoten maar de uitzichten en de schitterende gelaagde rotswanden waren het waard. De Grand Canyon is 1500 meter diep en 1500 miljoen jaar oud. We hebben dus een tijdreis gemaakt van 644 miljoen jaar en dat is niet slecht voor een middagje. Het is heel bijzonder om te zien hoe al deze verschillende aardlagen elkaar afwisselen en te bedenken dat daar dinosauriërs op hebben gewandeld en dat het ooit een zee geweest is. Je voelt je dan heel klein. 

Na een kleine 5 uur waren we weer terug van de klim. Onze beentjes waren behoorlijk moe en al plakkend en riekend zaten we (met een beetje medelijden voor onze mede passagiers) in de bus terug naar ons hotel. We hadden wel een grote hamburger verdient. We hebben in de afgelopen twee dagen 38,4 kilometer gelopen volgens de fitbit dus ook maar een milkshake erbij. 

Dit was ons laatste National Park en dat vinden we natuurlijk erg jammer.. maar de reis is nog niet voorbij! Nog een laatste stop in Monterey om even bij te komen van alle indrukken. 

Liefs, 

Lynn & René